Ես նորածնի հոգի եմ, ի՞նչ է իմ անունը։
Ընտրե՛ք լավագույն բառերը։
Ներդրե՛ք դրանց մեջ լավագույն զգացմունքները։
Ընտրե՛ք լավագույն մեղեդայնությունը կանչի համար։
Եվ այդ ամենը ուղարկե՛ք ինձ։
Ես նորածնի հոգի եմ, ի՞նչ է իմ անունը։
Ընտրե՛ք լավագույն բառերը։
Ներդրե՛ք դրանց մեջ լավագույն զգացմունքները։
Ընտրե՛ք լավագույն մեղեդայնությունը կանչի համար։
Եվ այդ ամենը ուղարկե՛ք ինձ։
Սեփական սրտի ազնվացումը՝ դրա վերափոխումն է արևի, որի մուտքին բոլորը սպասում են։ Քեզնից բացի ոչ ոք ի վիճակի չէ քո Սիրտը դարձնել Արև։ Բայց եթե դու ինքդ ձգտես դրան, ապա այդ ահռելի փոփոխության ժամանակ քեզ բոլորը կհասկանան։ Ե՛վ Երկրի մարդիկ, և՛ Բնությունը, և, ամբողջ Տիեզերքը։
Կօգնի քեզ Աստված։
Մեծ մաթեմատիկոս Արաբին անշարժ պառկած էր: Աշակերտները կանգնած էին ուսուցչի շուրջը, անհանգիստ սպասելով, թե ինչ կասի բժիշկը: Իսկ բժիշկը հետևելով հիվանդի սրտին՝ տխուր հայտարարեց: Продолжить чтение «Ընդոստ սիրտը»
— Քեզանից մարդ դուրս չի գա, — զայրացած ուսուցիչը նետեց իր «մարգարեությունը» աշակերտին։ Продолжить чтение «Ուսուցիչը և աշակերտները»
Կար երկու եղբայր՝ բարի և չար։ Նրանք ունեին դաշտ։ Եվ նրանք որոշեցին տնկել ցորեն։ Продолжить чтение «Բարի բերք»
Հավատավոր մարդն իր շրջապատում տեսնում էր անհավատ մարդկանց և տառապում էր, որ նրանք իրենց հոգիները կործանում էին: Չկարողանալով տանել այդ ամենը՝ նա դարձավ ճգնակյաց: Տեղավորվեց քարայրում և սկսեց պաղատել Աստծոն.
Նստել էր ծերունին ճամփեզրին ու նայում էր ճանապարհին: Տեսնում է՝ գալիս է մի մարդ, իսկ նրա ետևից՝ փոքրիկ մի տղա: Продолжить чтение «Թևեր»