Մի անգամ մի երիտասարդ եկավ իմաստունի մոտ և հարցրեց, թե ինչ է պետք անել, որպեսզի մարդիկ չմոռանան իրեն:
-Դարձիր գեներալ և կռվի՛ր, — պատասխանեց իմաստունը:
Մի անգամ մի երիտասարդ եկավ իմաստունի մոտ և հարցրեց, թե ինչ է պետք անել, որպեսզի մարդիկ չմոռանան իրեն:
-Դարձիր գեներալ և կռվի՛ր, — պատասխանեց իմաստունը:
Մի մարդ քայլում էր և պատահաբար մտավ անկյուն։ Նա տխրեց և պատրաստ էր մեռնել։ Կողքով անցնում էր մեկ այլ մարդ, ով տեսնելով առաջինին ասաց․
-Անկյուններ չեն լինում։ Դու ինքդ քեզ անկյուն ես ստեղծել և նստել այդտեղ։
Երկինքը մի քիչ մգանում է։ Բանվորներով և ուսանողներով լի ավտոբուսը մեկնեց քաղաք: Նրանք ձմեռային հագուստով նստում են իրար դեմ-դիմաց, քնում են շարժիչի միապաղաղ ձայնի տակ։ Ոչ մեկ չի խոսում։ Ամեն օր իրար տեսնում են, բայց նախընտրում են թաքնվել իրենց թերթերի ետևում կամ քնել։ Հանկարծ ձայն է լսվում․