Սանտա Կլաուսը և էլֆերը

«Սանտա Կլաու՜ս, Սանտա Կլաու՜ս»,- գոչում էին երեխաները։ Երեխաները՝ տարբեր տարիքի և չափսերի։ Երեխաները՝ հոսող քթերով և բացակայող ատամներով։ 

Ամանորյա տոնածառ

 

— Ընտրիր ինձ, ընտրիր ինձ,- իրար ընդհատելով կանչում էին եղևնիները անտառում , — ես ամենաբարձրահասակն եմ, ամենափամփլիկն եմ, ամենասլացիկն եմ, միայն ես կարող եմ դառնալ Կրեմլի տոնածառ:

Վարսավիրանոցում

Մի մարդ վարսավիրանոց եկավ: Վարսահարդարման ընթացքում վարսավիրի հետ խոսեցին Աստծո մասին:

Վարսավիրն ասաց.

-Ինչ էլ որ ինձ ասեք, չեմ հավատում, Աստծո գոյությանը:

Քաղաք, որտեղ ճանապարհային երթևեկության կանոններ չկան

Վարորդը մի տարօրինակ քաղաք եկավ, որտեղ բոլոր խաչմերուկներում մի քանի տասնյակ լուսափորներ էին կախված: Եվ ամենից տարօրինակն այն էր, որ դրանք բոլորը անջատակի էին աշխատում: Սակայն բնակիչներն ինչ-որ կերպ երթևեկում էին մեքենաներով և միմյանց չէին բախվում: Շփոթվելով` վարորդը ճանապարհից դուրս եկավ` չիմանալով, թե որ կողմ գնալ:

Երեխաները և գեղեցիկ թռչունը

Բալենու այգին մի ծեր պահակ ուներ: Առավոտներով այնտեղ մի բացառիկ գեղեցկության թռչուն էր այցելում և բալ կտցահարում: Ծերունին կամացուկ հիանում էր նրա յուրահատուկ գեղեցկությամբ և չէր քշում:

Չնչին տարբերություն

Մի արևելյան տիրակալ վատ երազ տեսավ, թե նրա բոլոր ատամները իրար հետևից թափվել են: Մեծ անհանգստությամբ նա իր մոտ կանչեց երազների մեկնաբանին: Նա լսեց նրան և մտահոգ ասաց.

Կախարդական գավազանը

Կար չկար մի մարդ կար: Նա մանկությունից ողորմելի էր: Չէր կարողանում կանգնել, քայլել և նույնիսկ ձեռքում գդալ պահել: Օրերով պառկում էր վառարանի վրա և մտորում իրեն ընկած ծանր կյանքի մասին: Սկզբում, նա Աստծոց բուժում էր աղերսում, հետո սկսեց մտորել երկնային տառապանքներից ազատվելու մասին, ավելի ուշ նույնիսկ դադարեց խոսել մտերիմների հետ:

Աշխղեկը

Կար-չկար մի աշխղեկ* կար: Ամբողջ կյանքում տներ էր կառուցում, բայց ծերացավ և որոշեց թոշակի անցնել:

-Ես աշխատանքից ազատվում եմ,-ասաց նա գործատուին: -Թոշակի եմ գնում: Պառավիս հետ թոռնիկերիս եմ դաստիարակելու: