Ուբունտու

Մարդաբանը առաջարկեց աֆրիկյան ցեղի երեխաներին  խաղալ մի խաղ: Նա ծառի տակ դրեց մրգերով լի դույլը և հայտարարեց.

Գինու առվակը

Պապ ու թոռ ննջեցյալների աշխարհում հաց էին ուտում: Պապը ձեռքը մեկնեց թոռանը և կուժը նրա ձեռքը տալով` ասաց.

Հայկական ռադիոյի անեկդոտներից

Հայկական ռադիոյին մի անգամ հարցրեցին, թե արդյո՞ք կան այնպիսի հարցեր, որոնց նա չի կարող սրամտորեն պատասխանել: Եվ այն պատասխանեց. 

Մարկ Տվեն պատմվածքներ

Լուրջ Ծերունին

Հանդիպելով ընթերցողների հետ, Մարկ Տվենը հիմնականում պատմում էր  շատ զվարճալի պատմություններ, զվարճացնում էր հանդիսատեսին: Մի անգամ քայլելով փոքրիկ քաղաքի փողոցով, որտեղ այդ երեկո նա պետք է դասախոսություն անցկացներ. Մի երիտասարդ կանգնեցրեց գրողին և ասաց, որ նրա հորեղբայրը երբեք չի ծիծաղում և նույնիսկ չի ժպտում: Մարկ Տվենը առաջարկեց իրեն բերել հորեղբորը իր դասախոսությանը, խոստանալով որ անպայման կստիպի նրան ծիծաղել: Երեկոյան երիտասարդ տղան և իր հորեղբայրը նստած էին առաջին շարքում: Մարկ Տվենը իր բառերը ուղղակիորեն հասցեագրում էր նրանց:  Նա պատմում էր մի շարք զվարճալի պատմություններ, բայց ծերունին նույնիսկ չէր ժպտում: Այդ ժամանակ գրողը պատմեց իրեն հայտնի ամենազվարճալի պատմությունները, բայց ծերունու դեմքի արտահայտությունը չէր փոխվում: Ի վերջո, ամբողջովին ուժասպառ եղած Մարկ Տվենը հեռացավ բեմից: Իսկ որոշ ժամանակ անց պատմեց ընկերոջը  այդ դեպքի մասին:

Հրամանատարը

Հրամանատարը իր զինվորներին տանում էր դժվար ճանապարհով` համոզելով չվախենալ դժվարություններից: Հանգարծ զինվորներից մեկն ասաց նրան. 

Առաջին հրեշտակը

Իր ծնունդից մեկ օր առաջ երեխան հարցրեց Աստծուն.

-Ես չգիտեմ թե ինչի համար եմ գնում այն աշխարհ: Ի՞նչ պետք է ես այնտեղ անեմ:

Աստվածը պատասխանեց. 

Օձն ու թիթեռը

Oձը օր ու գիշեր հետապնդում էր թիթեռնիկին: Վախը ուժ էր տալիս թիթեռնիկին, և նա թռչում էր ավելի ու ավելի հեռու: Իսկ օձը սողալուց չէր հոգնում: Երրորդ օրը ուժերը սպառած թիթեռը զգալով, որ այլևս չի կարողանում թռչել, նստեց ծաղիկի վրա և հարցրեց իր հետապնդողին.