Մի երիտասարադ պարծենում էր նրանով, որ շատ ընկերներ ունի:
Նա հանդիպեց իր սիրուն ու որոշեց ամուսնանալ։ Հարսանիքի պատրաստությունը տեսնում է իր հայրը, բացի այդ՝ հայրը, նաև ուղարկում էր հրավիրատոմսերը: Եկավ հարսանիքի օրը տղայի ընկերներից ոչ ոք այդպես էլ չեկավ, տղան բարկացավ ու հարցրեց հորը․
—Ինչո՞ւ չես հրավիրել իմ ընկերներին:
-Ես ուղարկել եմ նամակներ, բայց նամակի մեջ ոչ թե հրավիրատոմս էր, այլ օգնության խնդրանք։
Թարգմանությունը՝ Նանե Մոմչյանի
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի Ավագ դպրոց 