Մի անգամ Ռամիդը ցանկություն հայտենց զրուցել հեռվից եկած տասնվեց որոնողների հետ:
Նրա շրջապատից մեկն ասաց.
-Սուրբ մարդ էք, ինչպես առատորեն էք կիսվում ձեր բարությամբ: Այն դեպքում երբ դուք ունեք այլ անհետաձգելի գործեր:
Ռամիդը պատասխանեց.
- Իրենք բավարարվածության զգացում ունեցան, երբ պնդեցի իրենց համար հարմար ժամին հանդիպուման վրա, բայց դա նրանց օգուտ չի բերի: Իմ գործերը հետաձգվեցին կես օրով, իսկ նրանց հաջողության հույսը հնարավոր է հետաձգվեց տարիներով: Իրականության տեսանկյունից` հանդիպումից հրաժարվելու դեպքում էլ նույնիսկ, դա ոչինչ չէր կարող փոխել:
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի Ավագ դպրոց 