Երբ Հիսուսն իր աշակերտների հետ եկավ տաճար, հանդիպեց նրանց քահանայապետը և ասաց.
— Ո՞վ է ձեզ թույլ տվել մտնել այս սուրբ վայրը և պղծել այն՝ անլվա ոտքերով և մաքուր հանդերձներ չհագնելով:
Փրկիչը հարցրեց նրան.
— Արդյո՞ք դու ինքդ սուրբ ես, որ կանգնած ես տաճարի բակում:
Նա պատասխանեց նրան.
-Ես լվացվել եմ Դավթի աղբյուրում, որտեղ իջել եմ մեկ աստիճանով, իսկ բարձրացել մյուսով, և հագել եմ սպիտակ հանդերձներ:
Այդ ժամանակ փրկիչը պատասխանեց նրան.
— Դու լվացվել ես այնպիսի ջրում, որը նման է նրան, ուր խոզերը պառկած են լինում գիշեր, ցերեկ, և մարմինդ պատել ես այնպիսի անուշահոտությամբ, որը նման է անառակների, որոնք պատում են իրանց այդ ամենով տղամարդկանց գայթակղելու համար:Սակայն ես և իմ աշակերտները մաքուր ենք, քանի որ լվացվել են կենդանի ջրով, որը իջնում է երկնքից և հոսում է դեպի հաիտենական կյանք:
Աղբյուրը՝ https://pritchi.ru/id_2732
Թարգմանությունը՝ Անի Ղազարյանի