Մի ժամանակ Ավվա Մակարին լճից գնում էր իր келью: Նա պայլմայի ճյուղեր էր տանում, և ահա ճանապարհին հանդիպում է դևին՝ մանգաղը ձեռքին: Դևը ուզում էր հարվածեր Մակարինին, բայց չկարողացավ, և ասաց նրան.
-Քո մեջ շատ ուժ կա Մակարի, ես քո առաջ ուժ չունեմ: Այն ամենը ինր-որ դու ես անում, ես էլ կանեմ: Դու ծոմ ես պահո՞ւմ, իսկ ես ընդհանրապես չեմ ուտում, դու արթուն ես մնո՞ւմ, իսկ ես ընդհանրապես չեմ քնում: Մի բանով դու ինձանից առավել ես:
-Ինչո՞վ,- հարցրեց Մակարին:
-Խոնհարությամբ,- պատասխանեց դևը: Ահա, թե ինչո՞ւ ես ուժեղ չեմ՝ քո դիմաց:
Աղբյուրը՝ https://pritchi.ru/id_3494
Թարգմանեց Միլենա Թորոսյանը
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի Ավագ դպրոց 