Մի անգամ րաբբին իր աշակերտների հետ քայլում էր փողոցով: Նրանք ճանապարհին տեսան մի փոս, որի մեջ ընկել էր մի ավանակ:
Ավանակի տերը փորձում էր դուրս հանել, սակայն ուժը չէր բավականացնում: Րաբբին գլխով հասկացրեց աշակերտներին, որ օգնեն: Աշակերտները օգնեցին արագորեն բարձրացնել կենդանուն:
Մեկ ուրիշ անգամ այդ նույն փոսի կողքով անցնելիս՝ տեսան փոսի մեջ ընկած մեկ այլ ավանակի: Փոսի եզրին նստել էր տերը և աղեկտուր լաց էր լինում: Րաբբին կողքով անցավ այնպես, ասես ոչինչ տեղի չէր ունեցել: Աշակերտները զարմացած հարցրին.
-Ուսուցիչ, ինչո՞ւ չցանկացար օգնել նաև այս մարդուն:
-Որ ինչ օգնեի, օգնեի լաց լինելո՞ւն:
Աղբյուր՝ http://pritchi.ru/id_10567
Թարգմանությունը՝ Տիգրան Աբրահամյանի
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի Ավագ դպրոց 
2 ответ. на "Փոսի մեջ ընկած ավանակը"