Հայկական կամ Երևանի ռադիոյի անեկդոտները շատ սիրված էին Խորհրդային Միությունում: Այն, որպես հումորի տեսակ, սկիզբ է առել 20-րդ դարի երկրորդ կեսերից։ 1960-ականներից ոչ միայն ԽՍՀՄ-ում, այլև արևելյան ու արևմտյան Եվրոպայի երկրներում շատ հայտնի էր հայկական ռադիոյի դիպուկ, անկրկնելի և բազմիմաստ հումորը: Եվրոպայում հայկական ռադիոյի տարածմանը նպաստել է Խորհրդային Միությունում հրատարակվող Zeitschrift Sputnik բազմալեզու ամսագիրը:
Հայալեզու համացանցում, ցավոք, Հայկական ռադիոյի անեկդոտները այնքան էլ շատ չեն, բայց կան ռուսալեզու համացանցում: Նախատեսում ենք թարգմանել և մեկտեղել այդ անեկդոտները:
Հայկական ռադիոյի անեկդոտները հարց ու պատասխանի տիպի են: Անեկդոտի ձևաչափը հետևյալն է՝
Հայկական ռադիոյին հարցնում են:
Հայկական ռադիոն պատասխանում է:
Նմուշներ`
— Որտեղի՞ց են սովետական քաղաքացիներն իմանում համաշխարհային լուրերը։
— ՏԱՍՍ-ի հերքումներից։
-Դրանք ամենալավ բարեկամներն են` ինչքան հեռու, այնքան լավ:
— Ո՞րն է աշխարհի ամենագեղեցիկ քաղաքը:
— Իհարկե, Երևանը:
— Իսկ ի՞նչ կլինի, եթե Երևանի վրա ատոմային ռումբ ընկնի:
— Բաքուն էլ է գեղեցիկ քաղաք:
Հայկական ռադիոյի պատմությունից
Հայաստանի առաջին ռադիոկայանը տեղադրվել է երկաթուղային կայարանի վարչական շենքում և առաջին փորձնական հաղորդումը հեռարձակել 1926 թվականի սեպտեմբերի 1-ին: Իսկ հայկական ռադիոյի պարբերական հաղորդումները մեկնարկել են 1927 թվականից: Սկզբնական շրջանում հեռարձակման շառավիղն ընդգրկել է Երևանն ու շրջակա գյուղերը, հետո աստիճանաբար ընդլայնվել է: 2001 թվականից Հայաստանի ազգային ռադիոն վերանվանվել է Հանրային ռադիո: Ներկայում այն աշխարհով մեկ հաղորդումներ է թողարկում 14 լեզվով` օրական 50 ժամ:
Մինչ նոր հանդիպում եթերում` Ձեր Զմայլիկ
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի Ավագ դպրոց 