Մոյշան մոտենում է րաբբիին և ասում է, որ ուզում է բաժանվել կնոջից: Րաբբին սկսում է համոզել նրան չանել նման բան:
-Մոյշա, ախր, ինչո՞ւ ես դու ուզում բաժանվել կնոջիցդ, դա քեզ համար վատ կլինի:
-Ո՛չ, այդպես ինձ համար լավ կլինի:
Նրանք սկսեցին վիճել, վերջապես րաբբին ասաց.
-Լսի՛ր, Մոյշա: Քո կինն այնքան գեղեցիկ է, այնքան հաճելի է, նա ուրախացնում է աչքերին, նրա մասին բոլորն են երազում: Բոլորը գիտեն նրա արժեքը, իսկ դու ուզում ես նրանից բաժավել, բայց ինչո՞ւ:
Մոյշան լուռ հանում է կոշիկն ու դնում րաբբիի առջև:
-Ինչո՞ւ ես կոշիկդ ցույց տալիս ինձ:
-Րեբե, նայե՛ք այս կոշիկին:
-Ինչո՞ւ պետք է նայեմ այս կոշիկին: Ի՞նչ կապ ունի այստեղ կոշիկը:
-Րեբե, սա մի հիանալի կոշիկ է: Բոլորը տեսնում են, որ այն գեղեցիկ է, որ այն հաճելի է, ինչպես է ուրախացնում աչքերը, բոլորը ուզում են ունենալ այսպիսի կոշիկ, բայց հո միայն ես գիտեմ, թե ինչպես է այս տականքը սեղմում ինձ:
Թարգմանությունը՝ Տիգրան Աբրահամյանի
Աղբյուր՝ https://elims.org.ua/pritchi/evrejskaya-pritcha-mojsha-i-zhmushhaya-tuflya/