Մի անգամ ծառավ ագռավը կճուճ տեսավ մոտեցավ և տեսավ, որ այնտեղ ջուր շատ քիչ կա` համարյա միայն հատակին:
-Կճուճի բերանը նեղ է,- մտածեց ագռավը,- խմել չի հաջողվի:
Մտածեց, մտածեց ագռավը ի՞նչ անել և վերջապես վճռեց: Նա որոշեց քարեր հավաքել և լցնել կճուճը: Այդպես էլ արեց: Ջուրը քիչ-քիչ այնքան բարձրացավ, որ ագռավը կարողացավ հագեցնել ծառավը:
Սկզբում պետք է ամեն ինչ կշռադատել, հետո նոր գործի անցնել:
Թարգմանությունը` Նշանյան Արտակի
Աղբյուր` http://pritchi.ru/id_7803
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի Ավագ դպրոց 