Այրող ցանկությունը

Մի անգամ, աշակերտը հարցրեց ուսուցչին.«Ուսուցիչ, ասա ինձ, ի՞նչ անեմ: Միշտ ժամանակը չի հերիքում: Ես մեջտեղից պատռվում եմ մի քանի գործ անելով և արդյունքում դրանցից ոչ մեկը բավականաչափ լավ չեմ կատարում…»

-Այդպես հաճա՞խ է լինում , — հետաքրքվեց ուսուցիչը:

-Այո , — ասաց աշակերտը , — ինձ թվում է, որ ավելի հաճախ, քան իմ գործընկերների հետ է լինում:

-Ասա ինձ, իսկ այդպիսի դեպքերում դու զուգարան գնալ հասցնո՞ւմ ես:

Աշակերտը զարմացավ.

-Այո, իհարկե, բայց ինչո՞ւ ես հարցնում:

-Իսկ ի՞նչ կլինի, եթե չգնաս:

Աշակերտը պատասխանեց.

-Բայց, ինչպես թե «չգնաս»: Չէ՞ որ դա կարիք է:

-Ահա , — բացականչեց ուսուցիչը: Ուրեմն, երբ կա ցանկություն և այն, իրոք, մեծ է, դու դրան այնուամենայնիվ ժամանակ կգտնես:

Թարգմանությունը՝ Տիգրան Աբրահամյանի

Աղբյուր՝  https://elims.org.ua/pritchi/pritcha-o-rabote-zhguchee-zhelanie/

Պատասխանել

Заполните поля или щелкните по значку, чтобы оставить свой комментарий:

Логотип WordPress.com

Для комментария используется ваша учётная запись WordPress.com. Выход /  Изменить )

Фотография Facebook

Для комментария используется ваша учётная запись Facebook. Выход /  Изменить )

Connecting to %s