Մարդն Աստծուն խնդրեց ցույց տալ դեպի երջանկություն տանող ճանապարհը: Աստվածը բարձրացրեց մարդուն այնքան վերև, որ նա տեսավ շատ ճանապարհներ: Այնքան շատ, որ շփոթվեց: Մարդը նայում էր ճանապարհներին այնքան, մինչև որ իջավ հողին: Այդ ժամանակ նա անվճռական ձայնով ասաց.
-Տեր իմ, չէ՞ որ չի կարելի գնալ միաժամանակ բոլոր ճանապարհներով:
-Իհարկե,- լսվեց պատասխան:
-Ճանապարհներից յուրաքանչյուրը լավն է յուրովի,- շարունակեց մարդը,- իսկ ինչպե՞ս ընտրել քոնը:
Երկինքը ծիծաղեց.
-Ով ընդհանրապես չի տեսել երջանկության ճանապարհը՝ վատ է: Ով տեսել է ընտրությունը՝ էլի լավ չէ:
Մարդը քորեց գլուխը.«Բայց … ճիշտ է»: Մարդը մտածեց և ի վերջո հասկացավ, որ բոլոր ճանապարհները վերևից նույնն են թվում: Բայց այդ դեպքում կարևոր չէ, որով ես գնո՞ւմ:
-Դու ճիշտ ես,- ասաց Աստվածը: Կարևոր չէ ինչ ճանապարհով ես գնում, կարևորը՝ ինչպես ես գնում:
Թարգմանությունը՝ Գեորգի Թևոսյանի
Աղբյուր՝ http://pritchi.ru/id_9011
Նկարի աղբյուր՝ fast-images.ru
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի Ավագ դպրոց 