Ասպետն ու վիշապը

Մի ասպետ գնում  էր անապատով: Ճանապարհին նա կորցրեց ձին, սաղավարտն ու զրահը: Մնաց միայն թուրը: Ասպետը սոված էր և նրան տանջում էր ծարավը: 

Հանկարծ հեռվում նա նկատեց մի լիճ: Հավաքեց ասպետն իր բոլոր ուժերը և գնաց դեպի ջուրը: Բայց լճի մոտ նստած էր երեք գլխանի վիշապը: Ասպետը բռնեց թուրը և սկսեց կռվել նրա հետ: Երկար ժամեր կռվում էր: Երկու գլուխները կտրեց: Երեք ժամից վիշապն անուժ ընկավ: Կողքն ընկավ նաև ասպետը, ով էլ ուժ չուներ կագնելու և թուրը բռնելու: Այդ ժամանակ վիշապը վերջին ուժերն հավաքեց ու   ասաց.

-Ասպետ, դու ինձնից ի՞նչ էիր ուզում:

-Ուզում էի ջուր խմել:

-Բա ասեիր… :

Թարգմանությունը՝  Թևոսյան Գեորգիի

Աղբյուր՝ http://pritchi.ru/id_7488

Նկարի աղբյուր՝ http://pritchi.ru/

3 ответ. на "Ասպետն ու վիշապը"

Պատասխանել

Заполните поля или щелкните по значку, чтобы оставить свой комментарий:

Логотип WordPress.com

Для комментария используется ваша учётная запись WordPress.com. Выход /  Изменить )

Фотография Facebook

Для комментария используется ваша учётная запись Facebook. Выход /  Изменить )

Connecting to %s