Թունավոր օձը

Մի ժամանակ Բուդդան ճամփորդում էր Կայսր Պրասենջիտի երկրով և հայտնաբերեց թաքնված գանձարան, որտեղ շատ թանկարժեք գանձեր կային: Բուդդան հարցրեց Անանդուին:

— Դու տեսնում ես, որ սա թունավոր օձ է:

 

Անանդան պատասխանեց.

 

— Տեսնում եմ:

 

Իսկ այդ ժամանակ մի հոգի, ով հետևում էր Բուդդաին, լսելով այդ խոսքերը, որոշեց մոտենալ և նայել: Տեսավ, որ գանձեր են և արհամարհեց Բուդդաի խոսքերը, համարելով որպես դատարկ խոսքեր: Չէ որ իրականում դրանք գանձեր էին, իսկ նա կոչում էր դրանց թունավոր օձ: Եվ այդ ժամանակ այդ մարդը գաղտնի կանչեց աղախիններին և տարավ գանձերը:

 

Նրա ընտանիքը հարստացավ, սակայն շուտով գտնվեց մի մարդ, ով պատմել էր թագավորին, որ արդյունահանված գանձերը չեն փոխանցված իշխանություններին: Կայսրը հրամայեց բռնել գտնողին: Մյուսը երդվում էր, որ ամեն ինչ արդեն տվել է, բայց թագավորը ոչ մի կերպ չէր հավատում դրան:

 

Խեղճը անցավ բոլոր թունավոր տառապանքները, սակայն այդպես էլ ոչինչ չասաց: Թագավորը զայրացավ և ուզում էր պատժել այդ մարդուն յոթ սերունդ հեռու: Երբ նրան տանում էին գլխատելու, թագավորը մի ծառա ուղարկեց հետախուզության, թե ինչ է խոսելու նա ճանապարհին: Դատապարտվածը ասաց:

 

— Բուդդան ճիշտ էր ասում,  դա իրոք, թունավոր օձ է:

 

Թարգմանեց՝ Գեորգի Թևոսյանը

 

Աղբյուրը՝ http://pritchi.ru/id_1387